woensdag 5 juni 2013

Het leven is een zak blubber

Een middag vol gepriegel ligt achter ons. Na de uitgebreide lunch trokken we ons weer terug op de achtste om een zeester te lijf te gaan. De zeester diende als oefenmateriaal, de toets die volgde bestond uit een slak. Beide dieren moesten stukje voor stukje uit elkaar worden gehaald en alle organen worden herkend. Een hele uitdaging. Want waar is toch die zeefplaat? Waar zou dat steenkanaal moeten lopen? Hoe herken je een orgaan als alles op elkaar lijkt? Zelfs een zeester is zo makkelijk nog niet. Zoals werd opgemerkt: een zeester is een zak met blubber, net als wij overigens, maar het is wel bijzonder dat die zak met blubber zo goed functioneert. Er klonken kreten van verbazing toen werd aangekondigd dat het tijd was om op te ruimen. Waren er echt drie kwartieren verstreken sinds ze de eerste blik op de zeester wierpen? Na een verdient glaasje cola was het tijd voor het echte werk: de slak. Als tijdens de cola-pauze werd er diep nagedacht over probleem nr. één: hoe verwijder je toch dat slakkenhuis? Als snel leerden de olympisten dat het huisje al voor hen was verwijderd. Ook kwamen ze erachter dat het huisje toch niet het ingewikkeldste probleem van de slak is. Een slak is klein en de helft van het lijf bestaat uit geslachtsorgaan, dus alle andere organen zijn op z'n zachtst gezegd minuscuul. Aan het einde van het practicum was men niet geheel blij met de slak, het arme beestje werd hier en daar zelfs vervloekt. Toch lagen er verschillende prachtig geprepareerde slakken, opgefleurd met gekleurde spelden die uit de intieme delen van de slak staken.

Nu is er tijd voor wat ontspanning. In De Barg is iedereen even neergeploft en onder het genot van een potje Koehandel leert men de medekandidaten beter kennen. Ondanks het feit dat dit een individuele wedstrijd is, zijn gezelligheid en saamhorigheid misschien wel de belangrijkste ingrediënten voor succes. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten